Ερμηνεύοντας την αξία της ζωής...
Θυμάμαι να μας λέει ένας καθηγητής όταν σπούδαζα χρόνια πριν, ψυχολογία:
Σήμερα θα το πω με σιγουριά πια κι εγώ η ίδια, ότι ο εγκέφαλος μας διατηρείται ζωντανός και αναζωογονείται αν του δίνουμε καθημερινά τροφή και δεν τον αφήνουμε να... υπολειτουργεί. Πολλές φορές, σε ομιλίες και σεμινάρια που κάνω, μιλάω για τη δύναμη του εγκεφάλου και το πως μπορεί η πνευματική άσκηση να αλλάξει την καθημερινότητά μας αλλά και την ψυχική μας διάθεση.
Ας τα πάρουμε όμως από την αρχή τα πράγματα. Για να διατηρηθεί σε φόρμα ο εγκέφαλος μας, χρειάζεται εκγύμναση όπως ακριβώς και το σώμα μας. Υπάρχει μια αντίφαση εδώ, σχετικά με αυτό που είναι καλό να κάνουμε και με αυτό που μας αρέσει να κάνουμε. Μας αρέσει πολλές φορές να κάνουμε αυτό που έχουμε συνηθίσει, κι εν τέλει αυτό είναι που καταλήγουμε να κάνουμε πάντα, γιατί με αυτό νιώθουμε ασφάλεια και οικειότητα. Αρκεί να σκεφτείτε λίγο πως αντιδρούν τα άτομα μεγαλύτερης ηλικίας όταν πας να αλλάξεις κάτι στην καθημερινότητα τους.. Αντιδρούν, δε τους αρέσει το ότι αλλάζεις τη συνήθεια τους, την ασφάλεια τους, και κατά συνέπεια τη λειτουργία του εγκεφάλου τους.
Το να μην αλλάζουμε επομένως τις συνήθειες μας είναι αυτό που μας αρέσει μεν αλλά μας κάνει κακό δε, σε όποια ηλικία κι αν βρισκόμαστε. Aφήνουμε τον εγκέφαλο μας να διεκπεραιώνει τις καθημερινές του λειτουργίες χωρίς πολλή σκέψη, και αυτό ακριβώς είναι που τον... γερνάει.
Ο εγκέφαλος μας έχει την τάση να γαντζώνεται σε συνήθειες και να κάνει τα πάντα αυτόματα. Ο μόνος τρόπος για να τον βγάλουμε από αυτή την αυτόματη διαδικασία είναι να τον "υποχρεώσουμε", να τον αναγκάσουμε να έρθει αντιμέτωπος με νέες πληροφορίες κάθε ημέρα. Η ανάγκη του εγκεφάλου να σκεφτεί κάτι νέο όπως λόγου χάρη το να βρει μια νέα διαδρομή πηγαίνοντας για το γραφείο, να σκεφτεί τι σημαίνει μια λέξη, ακόμα και το να βρει τη λύση σε ένα γρίφο, τον αναζωογονεί και του δίνει ζωή, γιατί απλούστατα του δημιουργεί νέες συνάψεις..
Είναι σημαντικό να εκθέτουμε τον εγκέφαλo μας σε αλλαγές, ακόμα και αν του προκαλούμε λίγο stress ή άγχος, μιας και "βγάζοντας" τον από τη συνήθεια, τον βοηθάμε να αντιδράσει. Αποτέλεσμα αυτής της βοήθειας είναι το να μην "κοιμηθεί", να μην βυθιστεί σε κατάθλιψη, θλίψη και μοναξιά...
Μπορεί οι νευρώνες του εγκεφάλου μας να αρχίζουν να γερνούν από τα είκοσι χρόνια μας και μετά, με την πνευματική όμως άσκηση και την εισαγωγή νέων πληροφοριών η όλη αυτή διαδικασία επιβραδύνεται. Και δε το λέω μόνο εγώ, αλλά μια ολόκληρη σειρά ερευνών και κλινικών πειραμάτων το υποστηρίζουν έντονα πια, κάνοντας εμφανές το πόσο ευεργετικό είναι να εκγυμνάζουμε τον εγκέφαλο μας με απλές μονάχα ασκήσεις κάθε ημέρα.
Ξεκινήστε λοιπόν την ημέρα σας διαφορετικά. Κάντε ένα πείραμα στον εαυτό σας και διαπιστώστε πόσο έχει συνηθίσει ο εγκέφαλος σας σε κάποια πράγματα, καθώς και πως αντιδρά όταν πάτε να του αλλάξετε τη συνήθεια! Βγείτε λοιπόν από τα όρια της καθημερινής ασφάλειας και συνήθειας και "ταλαιπωρήστε" λίγο τον εαυτό σας. Βάλτε του να λύσει μια μαθηματική πράξη, να προσπαθήσει να βρει μια διεύθυνση χωρίς να χρησιμοποιήσει το GPS ή ακόμα και να αλλάξει την καθημερινή πρωινή "τελετουργία" του πρωινού! Αν δηλαδή ξυπνάς, κοιτάς το κινητό σου για μηνύματα, ετοιμάζεις καφέ, έπειτα τρως κάτι γρήγορα ενώ ντύνεσαι και συγχρόνως ετοιμάζεις τη τσάντα σου όσο συγυρίζεις και λίγο το σπίτι πριν φύγεις, άλλαξε το!
Ξύπνα το πρωί, φτιάξε καφέ και κάτι να φας, μη διαβάσεις μηνύματα στο κινητό και κάτσε όσο τρως να παρατηρείς έξω από το παράθυρο του σπιτιού σου, τη φύση, την κίνηση, τα αυτοκίνητα, τον ουρανό. Αφιέρωσε 5 λεπτά σε αυτή τη στιγμή. Θα δεις πόσο δύσκολο θα σου φανεί να καθίσεις 5 λεπτά χωρίς να πάρεις το κινητό, χωρίς να κάνεις κάτι άλλο συγχρόνως. Θα σε αγχώσει αλλά αυτό θα σου δείξει ότι είναι όλο μια συνήθεια που επαναλαμβάνεις καθημερινά και τίποτε παραπάνω!
Άλλαξε τις συνήθειες σου και νιώσε να αναζωογονείται η καθημερινότητά σου, να "ξυπνάει" ο εγκέφαλός σου. Αυτό είναι υγεία!