Η γέννα ενός παιδιού αλλάζει τον.. εγκέφαλο!

Ισχύει τελικά ότι κάτι αλλάζει όταν γίνεσαι γονιός...

Δεν αναφέρομαι στο ότι αλλάζουν πολλά από τα συναισθήματα σου, προτεραιότητες, αντοχές, αγωνίες και έννοιες.. Αλλάζει ο τρόπος που σκέφτεσαι αλλά κυρίως αλλάζει η δομή του εγκεφάλου!

Οι περισσότερες έρευνες σχετικά με το ρόλο του γονιού εστιάζουν κυρίως στο ρόλο της μητέρας και του παιδιού, στη σχέση του γονιού και του παιδιού, καθώς επίσης και στο τι συμβαίνει νευρολογικά στο ίδιο το βρέφος. Εμένα όμως ειλικρινά πέρα από τα βασικά που γνωρίζουμε για τις αλλαγές που προκύπτουν, με μαγεύει για άλλη μια φορά το πως ο εγκέφαλος ανταποκρίνεται στη γέννηση, στον ερχομό δηλαδή ενός παιδιού στη ζωή μας, και πως ο καθένας μας ξεχωριστά το βιώνει...

Και είναι ακόμα πιο μαγικό το πόσο διαφέρει η αντίδραση αυτή όταν αναφερόμαστε στη μητέρα και στον πατέρα. Επειδή είμαι μητέρα δύο παιδιών, δεν θα υποβαθμίσω τις αλλαγές που βιώνει ο πατέρας και συγκεκριμένα ο πατέρας των δικών μου παιδιών και σύζυγος, για τον οποίο μπορώ τουλάχιστον να μιλήσω. Γιατί ειλικρινά πολλές φορές η δική του σκέψη είναι τελείως διαφορετική από τη δική μου και έχει προχωρήσει παραπέρα, σε κάτι που συμβαίνει, το οποίο εγώ τουλάχιστον ούτε που το φανταζόμουνα...

Τι γίνεται λοιπόν στον εγκέφαλο μας; 

Έχουμε μερικές βασικές αλλαγές που γίνονται σε συγκεκριμένα τμήματα του εγκεφάλου, αφορούν το συναίσθημα, την κινητοποίηση, την αντίληψη, και εντοπίζονται και στα δύο φύλα. Εκτός αυτών όμως, υπάρχουν και μερικές διαφορές που θα δικαιολογήσουν σε πολλούς που διαβάζετε αυτό το άρθρο γιατί το.. έτερον τους ήμισυ έχει τελείως διαφορετική άποψη σε κάτι που συμβαίνει και αφορά το παιδί!

Στον πατέρα λοιπόν, το τμήμα του εγκεφάλου υπεύθυνο για το αίσθημα της απειλής και του stress, παρουσιάζει μια μείωση. Ο πατέρας δε νιώθει φόβο και stress στην καθημερινότητα, δεν είναι σε θέση άμυνας όπως είναι η μητέρα που νιώθει την ανάγκη να προστατεύσει το παιδί. Ο πατέρας νιώθει άγχος για θέματα οικογενειακά και  νιώθει πιο έντονα την ευθύνη για την κατάσταση της οικογένειας. Πρακτικά, να σας πω ότι ο πατέρας στον ερχομό ενός παιδιού σκέφτεται τι να κάνει ώστε να μην λείψει κάτι στην οικογένεια, ενώ η μητέρα "βγάζει" κεραίες για να προστατεύσει το παιδί της αν συμβεί κάτι... Ο πατέρας πάλι, θα είναι αυτός που θα κρίνει αν η.. οικογένεια μπορεί να αποκτήσει και άλλο παιδί. Η μητέρα θα σκεφτεί τι όμορφο που θα είναι άλλο ένα παιδί στο σπίτι! O πατέρας θα σκεφτεί πώς θα χωρέσει άλλο ένα κρεβάτι, πως θα χωράνε όλοι στο αυτοκίνητο και πόσα περισσότερα χρήματα θα χρειαστούν..

Παράλληλα με τον ερχομό ενός παιδιού, ο πατέρας αρχίζει να αντιλαμβάνεται διαφορετικά τα συναισθήματα στα πρόσωπα των ανθρώπων αλλά και τους ήχους. Ένας πατέρας στο άκουσμα του κλάματος του παιδιού του θα γίνει πιο ευαίσθητος και έτοιμος να αντιδράσει. Επίσης θα αναλύσει πολύ διαφορετικά το συναίσθημα του παιδιού και για αυτό το λόγο οι μπαμπάδες δεν αντέχουν να βλέπουν στενοχωρημένα τα παιδιά και.. υποκύπτουν πιο γρήγορα.

Η φύση λοιπόν ξέρει τι κάνει...

Βοηθάει στο να αναλαμβάνει ο καθένας το ρόλο του. Και μην αποκτάτε ένα χαμόγελο τώρα οι περισσότεροι... Ψάξτε το λίγο θα δείτε πως μερικές αλλαγές φαίνονται αμέσως, κι άλλες σιγά-σιγά όταν ο καθένας αντιλαμβάνεται την ευθύνη του ρόλου του..

Αυτή είναι η μαγεία στην οποία αναφερόμαστε με τον ερχομό ενός παιδιού! Στο πως το αντιλαμβάνεται ο καθένας από τους γονείς, και όχι στο ποιος βάζει το παιδί για... ύπνο καλύτερα!