Ενσυναίσθηση. Δηλαδή;
““Τελικά γιατί είναι σημαντικό να συναισθάνομαι τον άλλον δίπλα μου και ποιος ο λόγος να σκέφτομαι τα συναισθήματά του και να του δείχνω ότι τον κατανοώ;””
Τις προάλλες, σε ένα από τα πολλά workshops που μου κάνω το τελευταίο καιρό με κύριο θέμα την ενσυναίσθηση, είχα μια ομάδα εκπαιδευτικών παρέα. Συζητούσαμε για τα ευεργετικά αποτελέσματα που έχει στη σχέση του δασκάλου με τον μαθητή η ανταλλαγή ...συναισθημάτων. Πόσο δηλαδή έχουν ανάγκη οι μαθητές να διδαχθούν από τους καθηγητές τους την έννοια της κατανόησης, της συμπόνοιας και της ενσυναίσθησης, καθώς και το να μπουν στα παπούτσια του μαθητή οι καθηγητές, να κατανοήσουν τα συναισθήματα του.
Θα μου πείτε, το "αυτονόητο" συζητούσαμε... Κι όμως, αυτό που παρατηρώ συχνά πια κι όχι μόνο με εκπαιδευτικούς αλλά και με γιατρούς και επαγγελματίες που συνεργάζομαι, είναι πως φοβόμαστε πια να εκφράσουμε τα συναισθήματα μας και να δείξουμε στον άνθρωπο απέναντι μας ότι είμαστε άνθρωποι. Καλυπτόμαστε πίσω από πρωτόκολλα, εργασίες, τίτλους και ρόλους επαγγελματικούς, χάνοντας έτσι την επαφή και την κατανόηση ενός μαγικού χαρίσματος που κατέχει ο άνθρωπος, αυτό του να συναισθάνεται.
Κάποιος μου είπε:
““Το κύρος και η εξουσία θα χαθεί, θα γίνω φίλος και μετά δεν θα μπορώ να επιβληθώ...””
Η ενσυναίσθηση είναι μια δεξιότητα που σιγά-σιγά μετατρέπεται σε τρόπο και φιλοσοφία ζωής. Σε καμία περίπτωση δεν ακυρώνει, σίγουρα δεν υποβαθμίζει, ούτε και ορίζει τι επάγγελμα κάνεις και τι αρμοδιότητες έχεις. Η ενσυναίσθηση είναι η μαγική πλευρά του ανθρώπου, που ακουμπάει στα συναισθήματα του άλλου και στην κατανόηση αυτών. Είναι η ικανότητα που έχει ένας επαγγελματίας, άνθρωπος, γονιός να ακούει τον άλλον, να τον εμψυχώνει το γεγονός ότι ακούει, ακούγεται και ότι είναι απόλυτα συγχρονισμένος με το ίδιο συναίσθημα. Γιατί είμαστε άνθρωποι και όλοι τα ίδια αισθανόμαστε.
Το να πεις στο διπλανό σου ότι τον κατανοείς, το να του αγγίξεις τον ώμο και να του δώσεις τη δυνατότητα να δεχθεί ότι έχει απέναντι του έναν άνθρωπο και όχι ένα οικογενειακό ρόλο ή τίτλο επαγγέλματος, μόνο το κύρος και την εξουσία δεν σου αφαιρεί. Ίσα-ίσα, θα έλεγα ενδυναμώνει τη θέση και το ρόλο που θέλεις να επιβάλλεις, κι αν προκαλεί κάτι, αυτός είναι ο σεβασμός από τον άλλο προς στο πρόσωπό σου.
Αν γνωρίζαμε όλοι τη δύναμη που έχει το συναίσθημα και πόσα πολλά προσφέρει στην επικοινωνία των ανθρώπων, δε θα το φοβάμασταν.
Φοβόμαστε τον εαυτό μας και την αδυναμία να κρατήσουμε τα δικά μας όρια σε ό,τι κάνουμε, με όποιον επικοινωνούμε, ακόμα και με το παιδί που μεγαλώνουμε δίπλα μας. Τα συναισθήματα πλάθουν και χρωματίζουν τη ζωή μας. Είμαστε άνθρωποι πάντα, ακόμα και τις ώρες που ασκούμε το επάγγελμα μας, οπότε η χαρά της ανταλλαγής των συναισθημάτων παραμένει η ίδια όποιο ρόλο κι αν υπηρετούμε..
Δείξτε ότι κατανοείτε τα συναισθήματα του άλλου και θα αρχίστε να απολαμβάνετε διαφορετικά τη ζωή. Κι αυτό επειδή το χαμόγελο της ικανοποίησης από μια όμορφη, ανθρώπινη επικοινωνία, θα φανεί και στο δικό σας πρόσωπο και τη δική σας ψυχή!
