Ο καλός....ψεύτης!
Κι επειδή ήρθε η Πρωταπριλιά, θέλετε να ξέρετε γιατί μερικοί είναι τόσο πειστικοί και λένε τόσα καλά ψέματα και τόσο άνετα;
Ύστερα από με πολλές έρευνες που έχουν γίνει προκειμένου να αναλύσουν τον εγκέφαλο κάποιου την ώρα που λέει ψέματα, κατέληξαν ότι όσο πιο συχνά λέει κάποιος ψέματα τόσο πιο εύκολο γίνεται για τον εγκέφαλο να το συνηθίσει. Ο εγκέφαλός μας όταν λέμε ψέματα κάνει ταυτοχρόνως δύο κινήσεις: Μια κίνηση είναι να πει το ψέμα και η άλλη να προσπαθήσει να μην αποκαλύψει την αλήθεια. Όταν λέμε ψέματα, μια συγκεκριμένη περιοχή του εγκεφάλου ενεργοποιείται, αυτή που είναι υπεύθυνη για την συγκέντρωση, τους στόχους και το σχεδιασμό, ενώ παράλληλα μια άλλη περιοχή του εγκεφάλου που είναι υπεύθυνη για τα συναισθήματα της ενοχής και της ντροπής ενεργοποιείται εξίσου. Η προσπάθεια του καλού ψεύτη βασίζεται σε αυτή την ισορροπία, στο πως δηλαδή θα καλύψει τα συναισθήματα της ενοχής και της ντροπής. Γιατί όπως είπε και ο Nietzsche:
“The mouth may lie, but the face it makes nonetheless tells the truth.”
Πόσες φορές το συναίσθημα της ντροπής ή της ενοχής εμφανίζεται στο σώμα, τα μάτια και το πρόσωπο του θύτη, και μην μου πείτε ότι δεν το έχετε ζήσει ποτέ αυτό...
Αλλά, για εμένα να σας πω όπως διάβασα κάπου: "Δεν με ενοχλεί που μου είπες ψέματα, με ενοχλεί που από εδώ και πέρα δεν μπορώ να σε πιστεύω". Που το δικό μου πια συναίσθημα χάλασε...
Οπότε σήμερα Πρωταπριλιά, πείτε το ψέμα σας. Θυμηθείτε όμως πως το ψέμα θέλει επανάληψη για να γίνει πιστευτό και μετά δείξτε το συναίσθημα στον άλλον, μην προσπαθήσετε να γίνεται ο τέλειος ψεύτης γιατί μετά…θα χάσει το θύμα την εμπιστοσύνη του και αυτό η παράδοση της Πρωταπριλιάς δεν το συνιστά!
Καλό Μήνα σε όλους μας!
