Φθόνος: Το "έλκος" της ψυχής
Πριν πολλά πολλά χρόνια ο Σωκράτης είχε αναφερθεί στο φθόνο και τη ζήλια ως το το έλκος της ψυχής!
Θυμάστε που λέγαμε για τη συμπόνια σε κάτι προηγούμενα post; Ο φθόνος, ως συναίσθημα είναι το αντίθετο της συμπόνιας. Συμπόνια ορίζεται ως ο πόνος για τη δυστυχία του άλλου, ενώ φθόνος ως ο πόνος για την ευτυχία του άλλου. Η ζήλεια επομένως που συναντάμε κάθε ημέρα είτε στον εαυτό μας ή προς τον εαυτό μας, είναι απλά το.. "παιδί" του φθόνου. Γιατί όμως ζηλεύουμε, και πως αυτό το συναίσθημα του πόνου για την ευτυχία του άλλου μπορεί να μας κάνει καλύτερους;
Το να ζηλεύεις σημαίνει ότι φθονείς, αλλά φθονείς προτίστως τον εαυτό σου, που τον θεωρείς και τον βλέπεις κατώτερο. Το να φθονείς τον άλλον και να θέλεις να μην είναι ευτυχισμένος στη ζωή του, σημαίνει αυτόματα ότι ο άλλος έχει κάτι που εσύ δεν μπορείς να έχεις, κι αυτό είναι ακριβώς που σε πονάει.
Για σκέψου. Γιατί τον ζηλεύεις;
Το να προσπαθήσεις να κάνεις τον άλλο να πονέσει χάνοντας ή καταστρέφοντας αυτό που είχε, δεν θα σου δώσει χαρά για μεγάλο διάστημα, είναι ένα επιφανειακό συναίσθημα. Κι αυτό γιατί απλά ο άνθρωπος που ζηλεύεις, δεν έχει μάθει να πονά αν κάτι δεν πάει καλά στη ζωή του. Δε τον "τρώει" που οι άλλοι προσπαθούν, δε λειτουργεί με συναισθήματα κατωτερότητας και ανασφάλειας. Δε νιώθει μέσα του λιγότερο ικανός και τυχερός. Απλώς πιστεύει στον εαυτό του και προσπαθεί. Προσπαθεί καθημερινά να εξελιχθεί.
Αν σε ζηλεύουν και σε φθονούν, να ξέρουν ότι ήδη σε θεωρούν πολύ καλύτερο τους, ότι μπορείς να κάνεις πράγματα που αυτοί δεν είναι σε θέση να κάνουν, και πως νιώθουν πιο περιορισμένοι όσον αφορά τις ικανότητες, τις αξίες και τη δύναμη τους. Το να σε φθονεί κάποιος θα πρέπει να σου υπενθυμίζει ότι έχεις ικανότητες, ότι έχεις περισσότερες επιτυχίες παρότι αποτυχίες. Κι αν κάτι δεν πάει καλά, είναι απλώς μια λάθος στιγμή κι όχι ένα κακό χαρακτηριστικό της προσωπικότητάς σου, της.. ανικανότητας σου.
Η ζήλια τρώει τη ψυχή αυτού που ζηλεύει. Η ζήλια είναι συναίσθημα οδυνηρό, είναι πάθος που χρειάζεται αυτο-έλεγχο και χειραγώγηση. Η ζήλια σε κατακλύζει με αρνητικές σκέψεις και συναισθήματα, οδηγεί σε υπερβολή των επιθυμιών μας. Και κάπως έτσι χάνουμε τον έλεγχο των πραγματικών επιθυμιών μας. Γιατί; Γιατί ξαφνικά οι επιθυμίες του άλλου γίνονται δικές μας, και γιατί οι ικανότητες του άλλου γίνονται όπλα στην ψυχή μας και στις ικανότητες μας.
Γιατί δεν χρησιμοποιούμε το πάθος αυτό, υπέρ μας και το εκτοξεύουμε στον άλλον;
Έχεις σκεφτεί ότι ο άλλος που δεν φθονεί, όσο και να τον ζηλεύεις συνεχίζει και προχωράει; Συνεχίζει και βαδίζει προς τους στόχους του, στο όραμα του και στα όνειρά του. Το μόνο που καταφέρνει η ζήλια, είναι να του δίνει περισσότερη δύναμη κάθε φορά που τον ζηλεύεις, γιατί συνειδητοποιεί ότι τον θεωρείς καλύτερό σου, ικανότερο και πιο επιτυχημένο.
Το συναίσθημα της ζήλιας όταν σε κυριεύει προσπάθησε να το στρέψεις προς εσένα και να σκεφτείς τι είναι αυτό που θα σε βοηθήσει να εξελιχθείς, να προχωρήσεις και να λάμψεις εσύ, κανένας άλλος!
Το συναίσθημα της ζήλιας μας κυριεύει όταν είμαστε πολύ αγχωμένοι, κουρασμένοι και εξουθενωμένοι, επειδή τότε είναι που το σώμα και ο εγκέφαλος δεν μπορούν να ελεγχθούν και να βάλουν σωστά δομημένα όρια. Ο αυτο-έλεγχος με όλες τις αρετές που έχει σαν ικανότητα, μπορεί να λειτουργήσει μονάχα όταν είμαστε ήρεμοι και ασφαλείς. Διαφορετικά εμφανίζεται με συμπτώματα άμυνας και αυτο-καταστροφής.
Ανατρέποντας τoν κακεντρεχή φθόνο, μετατρέποντας τον σε πιο παραγωγικό και αγαθό φθόνο, μπορεί να οδηγηθεί κανείς στη λύση, στην αξιοποίηση ενός τόσο δυνατού συναισθήματος υπέρ του εαυτού του, κι όχι ενός άλλου που δεν θα τον αγγίζει στην καθημερινότητά του.
Εκμεταλλευτείτε τη δύναμη των συναισθημάτων για εσάς και παθιαστείτε με τη δική σας ζωή, όχι με τη ζωή των άλλων! Τότε θα ανακαλύψετε το.. ευεργετικό πρόσωπο της ζήλιας με το οποίο θα παθιαστείτε!
