"Όλα ή Τίποτα..."
Η σκέψη "πάντα" και "ποτέ" συμβαίνει όταν σκέφτεσαι κάτι που έχει γίνει στο παρελθόν και "πάντα" θα επαναλαμβάνεται ή "ποτέ" δεν θα γίνει όπως θα ήθελες να έχει συμβεί. Γιατί στα αναφέρω αυτά; Γιατί αυτές οι μικρές και θεωρητικά ασήμαντες λεξούλες επηρεάζουν το limbic system (μεταιχμιακό σύστημα στα ελληνικά) του εγκεφάλου σου που είναι υπεύθυνο για τα συναισθήματα, τo κίνητρο αλλά και τα συναισθήματα που συνδέονται με τη μνήμη.
Τι συμβαίνει όταν χρησιμοποιείς στη σκέψη σου λέξεις όπως "πάντα¨, "ποτέ", "κανένας", "όλοι" "κάθε φορά" και "όλα" ή "τίποτα";
Λέξεις όπως "πάντα", "ποτέ", κανένας", "όλοι", "κάθε φορά", "όλα", "τίποτα", δεν είναι λέξεις που βοηθάνε τον εγκέφαλο, μιας και ενεργοποιούν μεν συναισθήματα, όχι όμως τα καλά αλλά τα δυσάρεστα και τα αμυντικά.
Ο εγκέφαλος μας δεν μπορεί να ακούει λέξεις και προτάσεις που ενεργοποιούν αρνητικά το σύστημα των συναισθημάτων, γιατί αυτόματα μπαίνει σε μια άλλη λειτουργία, αυτή της άμυνας και της προσπάθειας να αποφύγει το δυσάρεστο. Η αμυγδαλή (amygdala) στον εγκέφαλο μας έχει αυτό ακριβώς το ρόλο. Να αναλύει το συναίσθημα με βάση το ένστικτο της επιβίωσης και να τροφοδοτεί τον εγκέφαλο με το κατάλληλο υλικό ώστε να δώσει στο σώμα εντολή να πράξει ανάλογα. Αν λόγου χάρη λάβει μήνυμα ότι υπάρχει συναίσθημα φόβου θα στείλει εντολή στον εγκέφαλο να ενεργοποιήσει το σώμα να τρέξει να σωθεί ώστε να αποφύγει τον κίνδυνο. Γι' αυτό το λόγο λέμε ότι οι μνήμες ενεργοποιούν συναισθήματα αυτόματα και ότι το σώμα δεν ξεχνά ποτέ! Όσοι ενδιαφέρεστε, μπορείτε να βρείτε περισσότερες πληροφορίες σχετικά με την αμυγδαλή εδώ.
Οπότε, αν παρατηρήσεις τον εαυτό σου να σκέφτεται με αυτόν τον..απόλυτο τρόπο του "όλα" ή "τίποτα", σταμάτησε και σκέψου πόσες φορές έχουν τύχει στη ζωή σου πράγματα και καταστάσεις που δεν είναι βασισμένα στο "όλα ή τίποτα".
Παράδειγμα:
"ΚΑΝΕΝΑΣ δεν με ακούει όταν μιλάω" (μην μου πεις ότι δεν το έχεις πει ή σκεφτεί μερικές φορές...)
"Η μητέρα μου ΠΟΤΕ δεν ακούει αυτά που της λέω". Και άλλες πολλές τέτοιου είδους απόλυτες δηλώσεις...
Άσκηση:
Γράψε σε ένα χαρτί αυτό το...απόλυτο που συνήθως λες, και μετά γράψε δίπλα, από κάτω, όπου θέλεις, μια πιο λογική εκδοχή αυτού που λες. Αντί δηλαδή για τα παραπάνω, γράψε "ΜΕΡΙΚΕΣ ΦΟΡΕΣ, όταν μιλάω δεν με παρατηρούν οι φίλοι μου γιατί είναι αλλού απασχολημένοι" ή "Η μητέρα μου ΔΕΝ ΜΕ ΑΚΟΥΕΙ ΤΩΡΑ, αλλά υπάρχουν φορές που έχω καταφέρει να κάνω μια όμορφη συζήτηση μαζί της".
Τι καταφέρνεις με αυτόν τον τρόπο; Δεν κοροϊδεύεις τον εαυτό σου, όπως μου είχε πει ένας φίλος που ήταν σε έξαλλη κατάσταση με τη μητέρα του κάποτε.
Όταν γράφεις σε ένα χαρτί και παρατηρείς την αρνητική σου σκέψη, και της...αντιμιλάς γράφοντας μια διαφορετική σκέψη, απομυθοποιείς την αρνητική/απόλυτη και της παίρνεις τη δύναμη που έχει. Όταν κατακτάς ο,τιδήποτε και έχεις τον έλεγχο ακόμα και στη σκέψη, νιώθεις καλύτερα! Μάλιστα ο εγκέφαλος σου το αντιλαμβάνεται διαφορετικά και κυρίως δεν το ερμηνεύει ως απειλή!!
