Self-sabotage
Φαντάσου τώρα ότι έχεις βάλει ένα μεγάλο στόχο, έχεις σχεδιάσει όλα τα βήματα, έχεις φανταστεί όλα τα πιθανά εμπόδια που μπορεί να εμφανιστούν και έχεις κάνει όλες τις απαραίτητες κινήσεις για να πετύχεις... Όλα είναι οργανωμένα, έτοιμα και την ώρα που πραγματικά είσαι έτοιμος να απολαύσεις αυτό για το οποίο πάλευες τόσο καιρό, έρχεται κάτι που σου χαλάει όλη τη χαρά...
Self sabotage! Ο όρος χρησιμοποιείται πολύ συχνά και στον εργασιακό χώρο, αλλά θα σας το μεταφράσω ως τάση αυτοκαταστροφής, όπως μου το χαρακτηρίζουν οι περισσότεροι που δουλεύουμε παρέα!
Το να καταστρέφουμε κάτι το οποίο οργανώνουμε και προσπαθούμε εδώ και καιρό να πετύχουμε, συμβαίνει πολύ συχνά και κάθε στιγμή.
Γιατί συμβαίνει όμως;
Η απάντηση είναι απλή. Εκεί που αισθάνεσαι όλη τη χαρά ότι όλα είναι έτοιμα, ακούς την εσωτερική σου κριτική να σου λέει ότι υπάρχει και το ενδεχόμενο να αποτύχεις. Πως όμως η μικρή πιθανότητα αποτυχίας, από σκέψη καταλήγει να γίνει γεγονός; Κάπου εδώ νιώθω την ανάγκη να επαναλάβω πως οι σκέψεις δεν είναι γεγονότα!
Καθένας μας διαθέτει αυτή τη μαγική δύναμη του να μπορεί μετατρέψει το πάθος που νιώθει, σε φόβο για την επιτυχία απλά και μόνο μέσω μιας σκέψης...
Που την κρύβουμε αυτή τη δύναμη, και γιατί εμφανίζεται μονάχα στη χαρά;
Ο εγκέφαλος μας είναι δομημένος κατά τέτοιο τρόπο ώστε να λαμβάνει μηνύματα και να κρίνει αν απειλείται. Είναι προγραμματισμένος με αυτό το συγκεκριμένο τρόπο ώστε να μας προστατεύει από ο,τιδήποτε φαντάζει φοβικό, διαφορετικό από την καθημερινότητα κι εκτός του.. confort zone μας.
Κατ' αυτόν τον τρόπο μας προστατεύει. Το σώμα όμως δεν μπορεί να ξεχωρίσει αν είναι η πολλή χαρά, ο φόβος ή η αναμονή για κάτι που περιμένω, που με κάνει να αισθάνομαι έτσι. Είναι η δουλειά του εγκεφάλου και της λογικής να κρίνει και να αποφασίσει. Γιατί το σώμα όταν φοβηθεί ή όταν είναι σε μεγάλη χαρά και ευτυχία, αυτό που θα κάνει θα είναι να αυξήσει τον καρδιακό παλμό, να νιώσει ένταση και να αυξήσει επίσης και τα επίπεδα κορτιζόλης.
Με το να παρατηρούμε το σώμα και τη σκέψη μας, εκπαιδευόμαστε στο να ελέγχουμε τη δύναμη που έχουμε στο να μπορούμε να κρίνουμε την κάθε κατάσταση ως απειλητική ή όχι.
Και όπως πολλοί λένε και δείχνουν να φοβούνται τη χαρά:
““Εύχομαι σε καλό να μου βγει τόση χαρά και γέλιο...””
Μην αφήνετε το φόβο να σας χαλάσει τη στιγμή και τη χαρά της επιτυχίας κάθε φορά! Μη φοβάστε τη χαρά και την επιτυχία... Μην εκπαιδεύετε τον εαυτό σας στο να φοβάται να ξεχωρίσει!
Γιατί η χαρά είναι συναίσθημα και πάντα σε καλό βγαίνει...
Γιατί η χαρά δεν εκδικείται... που είστε ευτυχισμένοι..
