Γλωσσοφοβία: Ο φόβος της δημόσιας ομιλίας
Όταν το stress μετατρέπεται σε φόβο
Τις προάλλες ήμουν σε ένα σεμινάριο κι εξηγούσα στους συμμετέχοντες γιατί νιώθουμε φόβο όταν μιλάμε σε κοινό. Μου ζήτησαν να τους πω μερικά μυστικά ώστε να καταπολεμήσουν το άγχος εκείνης της στιγμής...
Λοιπόν, δεν υπάρχουν μαγικά μυστικά για να τα καταφέρετε. Έχω συνεργαστεί με πολύ κόσμο, από επιχειρηματίες και στελέχη επιχειρήσεων, μέχρι πολιτικούς και ηθοποιούς, από τους οποίους κανένας μας δεν θα πίστευε ότι έχουν άγχος όταν μιλάνε σε κοινό. Κι όμως, όλοι μας έχουμε άγχος, γιατί όλοι μας είμαστε κατασκευασμένοι με τον ίδιο μηχανισμό συναισθημάτων.
Σε μια μεγάλη έρευνα που έγινε, αποδείχθηκε πως ο φόβος που νιώθει κάποιος που καλείται να μιλήσει μπροστά σε κοινό, ταξινομείται πιο πάνω και από το φόβο του θανάτου. Ναι, όσο περίεργο κι αν ακούγεται, ισχύει...
“Γιατί φοβόμαστε επομένως;”
Δεν είναι προφανές; Γιατί φοβόμαστε την κριτική των άλλων! Τι θα σκεφτούν, τι θα πουν για εμάς, τι εντύπωση θα σχηματίσουν για το τρόπο που μιλάμε, κι άλλα πολλά όπως μπορείτε να φανταστείτε...
Να ξέρετε ότι δύο συναισθήματα θεωρούμε ότι είναι αυτά που μεταδίδονται στο ακροατήριο. Η νευρικότητα και το πάθος! Όπως μεταδίδεται το... χασμουρητό και το γέλιο, κατά αυτόν το τρόπο μεταδίδεται και η νευρικότητα ή το πάθος του ομιλητή.
Φανταστείτε ένα κωμικό να λέει κάτι αστείο και να μην γελάει ο ίδιος. Πρώτα γελάει ο ίδιος και μετά το κοινό του. Γιατί νομίζετε πως στις αμερικανικές κωμικές σειρές, βάζουν και τον ήχο από γέλια ακροατηρίου; Για να μεταδώσουν το συναίσθημα! Και είναι πάλι ο εγκέφαλός μας που αναλαμβάνει αυτή τη διαδικασία, με τους κατοπρικούς νευρώνες (mirror neurons) που διαθέτει, να αντιγράφουν ότι βλέπουν..
Στην παρουσίαση λοιπόν που θα κάνετε σκεφτείτε ότι συμφέρει να μεταδώσετε το πάθος σας για αυτά που λέτε. Αναφερθείτε σε προσωπικές εμπειρίες, χρησιμοποιείστε το σώμα σας, τη χροιά της φωνής σας, τα χέρια σας για να μεταφέρετε με κάθε τρόπο αυτό που λέτε, που υποστηρίζετε. Σκεφτείτε τι θέλετε να νιώσει το ακροατήριό σας και βγάλτε αυτό το συναίσθημα. Αφήστε το κοινό να θαυμάσει το πάθος σας για αυτό που λέτε, και θυμηθείτε ότι το ακροατήριο αποφασίζει αν θα σας παρακολουθήσει από τα πρώτα 30 δευτερόλεπτα ακόμα. Έχει αποφασίσει αν του αρέσετε ακόμα και αν δεν έχετε πει... κουβέντα! Με τι κριτήριο;
Με το συναίσθημα που εκπέμπετε και μόνο με αυτό!
