Η μαγεία της ομαδικής προσπάθειας
Τελευταία παρατηρώ όλο και περισσότερο στη δουλειά μου αλλά και στους χώρους εργασίας που επισκέπτομαι, ότι οι άνθρωποι μεταξύ τους συχνά δε μπορούν να συνεργαστούν. Πιο συγκεκριμένα, δε μπορούν να συνεννοηθούν για απλά πράγματα. Οι παρεξηγήσεις, οι εκφοβισμοί, οι φωνές, τα μούτρα και η επιθετικότητα, είναι μερικά από τα πιο συνηθισμένα προβλήματα στην καθημερινότητα μας, εντός κι εκτός δουλειάς.
Έχουμε όλοι μας καταντήσει να είμαστε συγκεντρωτικοί, σα να φοβόμαστε πια να εμπιστευτούμε τον άλλον δίπλα μας, μήπως μας πάρει τη δουλειά, τη γυναίκα, τον άντρα. Μήπως μας κουτσομπολέψει, σχολιάσει ή μήπως μας ματιάσει ακόμα...
Μπορεί να χαμογελάτε τώρα που διαβάζετε τα παραπάνω, όπως χαμογελάω κι εγώ γιατί σκέφτομαι αυτόματα διάφορα στο μυαλό μου, ποικίλες σκηνές από την καθημερινότητα μου. Η σημασία της ομάδας όμως είναι μαγική, και το λέω αυτό γιατί δε μας έμαθαν δυστυχώς ποτέ να λειτουργούμε ως ομάδα. Δε μαθαίνουμε από μικρά παιδιά να λειτουργούμε ομαδικά, από το σχολείο έως το πανεπιστήμιο. Κι έρχεται κάποια στιγμή στη ζωή μας, που ομάδα γίνεται η οικογένεια μας, οι συνάδελφοι μας, οι φίλοι μας, ακόμα και τα παιδιά μας, κι εμείς δεν ξέρουμε πως καν να συμπεριφερθούμε απέναντι τους.
Τα πάντα ξεκινούν από το γεγονός ότι η ομάδα έχει κανόνες που αγνοούμε, όπως ο σεβασμός, το ήθος και η συνέπεια. Η ομάδα έχει δύναμη από πολλά χέρια, πολλά μυαλά, πολλά ταλέντα μαζεμένα, έχει μέσα της την έννοια του εμείς. Εσύ κι εγώ μαζί. Το εγώ δεν υπάρχει μόνο του και δεν αναγνωρίζεται. Εκεί ακριβώς είναι που... μπερδευόμαστε. Πως γίνεται να μην φανεί τι έκανα εγώ για την ομάδα..
Στην ομάδα, δίνεις και παίρνεις, χάνεις και κερδίζεις από το λάθος του άλλου, αλλά και το ταλέντο του άλλου. Στην ομάδα σημασία έχει ο συγχρονισμός, ο συγχρονισμένος καρδιακός παλμός όλων των μελών που παλεύουν για τον ίδιο στόχο χωρίς εγώ και εσύ.
Η ομάδα μπορεί να μας φτάσει πολύ ψηλά όλους μαζί, τόσο στη δουλειά όσο και στη ζωή, στην ευτυχία, στην απόλαυση του καθημερινού μας αγώνα. Δεν χρειάζεται να παλεύουμε για να αποδείξουμε ότι είμαστε καλύτεροι από τον άλλον, αξίζει να παλεύουμε να είμαστε ήρεμοι με τον άλλον δίπλα μας, που μπορεί λόγου χάρη εκείνη τη στιγμή να φωνάζει. Αξίζει να χαμογελάμε και να φωτίζουμε τα πρόσωπα και της υπόλοιπης ομάδας, κι ας είναι μερικοί περίεργοι. Γιατί ομάδα σημαίνει σήμερα δίνω εγώ, αύριο δίνεις εσύ. Σήμερα χαμογελάω εγώ και αύριο... μου χαμογελάς εσύ! Έτσι κυλάει πιο όμορφα η κάθε στιγμή!
““If you want to lift yourself up, lift up someone else.” ”
