Μιλώντας στο τρίτο πρόσωπο...
Έχεις άραγε παρατηρήσει πως μιλάς εσύ ο ίδιος στον εαυτό σου όταν θέλεις να τον τιμωρήσεις και να τον επιπλήξεις για κάτι που δεν σου άρεσε στη συμπεριφορά σου;
Παρατήρησε ότι του μιλάς στο δεύτερο πρόσωπο. "Τα έκανες χάλια", "Είσαι απαράδεκτη", "Πως μίλησες έτσι.." και άλλους τέτοιου είδους χαρακτηρισμούς. Πολλές φορές μπορεί να σχολιάζεις και τον ίδιο σου τον εαυτό ως "Απαράδεκτο", "Φοβικό", "Λάθος", κι άλλους πολλούς χαρακτηρισμούς.. ταμπέλας.
Όταν όμως εσύ ο ίδιος κάνεις τόση άσχημη κριτική στον εαυτό σου, χαρακτηρίζεις τόσο άσχημα και αυστηρά την ίδια σου τη συμπεριφορά, δεν καταλαβαίνω γιατί σε ενοχλεί να σου λένε κάτι παρόμοιο οι άλλοι.
Πως θα εκπαιδεύσεις τον εαυτό σου να μην δέχεται από κανένα να του μιλάει άσχημα;
Προσπάθησε αρχικά να σταματήσεις την κριτική. Η αυτοκριτική, ή πιο σωστά η αρνητική αυτοκριτική, εκπαιδεύει τον εγκέφαλο σου στο να αποδέχεται χαρακτηρισμούς, να κρυφακούει σκέψεις και να δημιουργεί εικόνες για ο,τιδήποτε κι αν λες. Στη συνέχεια προσπαθεί να βρει στιγμές, προηγούμενες εμπειρίες που επιβεβαιώνουν την κριτική που κάνεις.
Για παράδειγμα, αν χαρακτηρίσω τον εαυτό μου “απαράδεκτο”, ο εγκέφαλος θα προσπαθήσει να δικαιολογήσει και να ερμηνεύσει τι ακριβώς θέλω να περιγράψω με αυτό τον χαρακτηρισμό. Θα προσπαθήσει να θυμηθεί πότε στο παρελθόν ένιωσα τα ίδια συναισθήματα, πότε κάποιος μου έδειξε ότι είμαι απαράδεκτη και θα ησυχάσει όταν συνδυάσει το τώρα με το παρελθόν, το συναίσθημα με τη σκέψη και τη συμπεριφορά μου. Δηλαδή με απλά λόγια, θα ξαναβιώσει και θα προσπαθήσει να ξανανιώσει τα αρνητικά συναισθήματα από παλαιότερες εμπειρίες της καθημερινότητας μου, μόνο και μόνο για να μπορέσει να με επιβεβαιώσει, να στηρίξει αυτό που λέω τώρα, ότι είμαι όντως “απαράδεκτη”.
Κι όμως, τόσο απλά επιτυγχάνεται αυτή η διαδικασία, και ο μόνος που ευθύνεται και ξεκίνησε την όλη αυτή πορεία σκέψης και συναισθημάτων δεν είναι άλλος από εσένα.
Την επόμενη φορά σκέψου να μην χαρακτηρίσεις και να μην κάνεις κριτική στον εαυτό σου. Πες του καλύτερα ότι αυτό που έκανες θα μπορούσε να γίνει διαφορετικά. Αν πάλι δε θέλεις, μπορείς και να του μιλήσεις στο.. τρίτο ενικό πρόσωπο. Αυτό θα βοηθήσει τον εγκέφαλο σου να μην ταυτιστεί απόλυτα και να το δει αποστασιοποιημένος, σαν να επρόκειτο για κάποιον άλλον.
Η κριτική δεν είναι βοηθάει κανέναν, ούτε εμάς αλλά ούτε και το διπλανό μας όταν συμβαίνει. Μιλήστε όμορφα στον εαυτό σας και ο εγκέφαλος σας θα κρυφακούσει τη σκέψη και θα σας χαμογελάσει.
