Καταλαβαίνω ότι το να βιώνεις κρίσεις πανικού είναι οδυνηρό, αλλά θα προτιμούσα να πω ότι είναι εξίσου οδυνηρό το να τροφοδοτείς με τόσο άγχος και stress τη ζωή σου κάθε ημέρα, χωρίς πρωτίστως να προσπαθείς να το διαχειριστείς.